اشعار عربی و فارسی

قربانی سیاست..

گوسفند نیست.. ادم است؛

ادمی که می رود تا " انسان" شود..

انسانی که در معراج لحظه ها, می میرد !!

در کجا؟؟.. خانه ای که/ خدا/ در ان است..!!

نظمی سیاه,

پا برهنه نابود میشود...

زمانی که دیدم وسعت روح من,

در نیمه چشمان تارش,

صدای دیگری می شنید..

به فرمان خدایی دیگر,

خدای من, همچون من.. می میرد..

سرمایه ها,

جمجمه های پدرانم را بر مناره ها برافراشته اند,

این شاهکار تاریخ است

که طلا در گورستان ویرانه ها نیز نابود نمی شود..!!

نویسنده：مجاهد ظفری